KABAHAT ALDATANDA MI, ALDATILANDA MI?

Günaydınlar,

Nihayet 3. kitabımızın da sonuna geldim. Nedense okuduğum kitaplardan yeterince zevk alamıyorum bu aralar...Sorun bende mi kitaplarda mı bilemedim. 

Seda Kaya Güler'in kitabında da kurgu hiç hoşuma gitmedi. 10 kadının her konu başlığında ayrı ayrı hayatlarını anlatması kopukluk hissi yarattı bende. Sürekliliği sekteye uğratan bir yol seçmiş yazarımız nedense...

Bunun dışında kendisinin de belirttiği gibi bizden olanların hikayesi vardı kitapta...Her okuyanın belki "aaa...Tıpkı ben!" diyeceği kadınlar, yaşamlar...Kültürü, sınıfı ne olursa olsun kadın olmanın aslında ayrı bir kategori olarak değerlendirilmesi gerektiği, insan olma ortak paydasının aslında erkekler tarafından uydurulmuş bir masal olduğunu yine ve yeniden anlayabileceğimiz hikayeler hepsi...Bana göre, asgari müşterekler tabii ki var ve olmalı da. Ama şu bir gerçek: biz kadınız onlar da erkek! İsteyen kadın, kadınlığını kadın olarak, kadın gibi yaşar; isteyen kadın erkek kafasıyla, erkek olarak yaşamaya devam eder hayatını... 

Size kitabın 313. sayfasından yaptığım bir alıntı ile veda edeceğim bu gün...Ve aldatma, aldatılma üzerinde biraz düşünmenizi isteyeceğim. Kabahatin aldatanda mı aldatılanda mı olduğu ile ilgili o çok beylik soruya takılmanızı, ve kendi yaşamlarınızı bu açıdan bir değerlendirmenizi rica edeceğim. Bizim için önemli olanın hala eşimiz mi yoksa evimiz mi, evliliğimiz mi olduğunu sorgulamanızı bekleyeceğim ve bunu yaparken kendinize karşı samimi olmanızı dileyeceğim...

Konuşmalar 36 yaşında, bankacı, aldatılmış ve boşanmış, bir çocuk annesi Birgül ile kızkardeşi arasında geçiyor.

.......

"... evinde eskisi gibi huzur bulmasını sağla adamın.Gerçi eskisinde de bulmuyordu ki!"

" Ne diyorsun sen ya? Neler saçmalıyorsun?"

" Bir şey dediğim yok. Düşün sadece. Kendini onun yerine koy. Bütün gün işte çalışıyor adam, yorgun argın evine geliyor. Evine, dinlenmeye, huzur bulmaya. Sen nasıl karşılıyorsun onu, ne yapıyordun?"

"Ne yapıyordum?"

" Eve girer girmez huzursuz ediyordun. Ayakkabılarını dışarıda çıkarttırıyordun azarlayarak. Çamurları içeri taşıdı diye kızıyordun. Daha adımını attığı anda gerilim yaratıyordun. Bir sigara yakıyordu, hemen kültablasını eline tutuşturuyordun. Biraz sonra gidip pencereleri açıyordun, sigara dumanı çıksn diye."

" Bütün gün evi temizleyen bendim, halının, parkelerin temiz kalmasını istemem suç mu oldu?"

" Değil elbette. Ama seninki fazla idi. Ne olur, çamur girse içeri? Ertesi sabah temizlenecek zaten. Ne olur halıya sigara külü dökülse? Kocan mı kıymetli halı mı?"

" Ama ben titiz kadınım!"

" O zaman otur evinde tertemiz halılarınla, tozsuz seramiklerinle. Hiç anlamıyorum seni ve senin gibi kadınları. Aklınızı temizlikle bozmuşsunuz. Hemen sofra toplanacak, bulaşıklar yıkanacak. ....Bırak ya bırak! Kocanla sohbet et. Bırak kalsın masa öyle, geç koltuğuna otur, televizyon izle. Sonra toplarsın, istersen sabah toplarsın. Ne olur yani, ne olur?"

" Olmaz!"

" Olmazsa böyle uçar gider adam."

" Ne yani, temiz ve titiz bir kadın olduğum için mi terketti beni?"

" Hayır ablacığım hayır! Bu hallerinle sıkıyordun adamı, evinde rahat ettirmiyordun....Evini, halılarını, kocandan fazla önemsiyordun...."

" Olur mu öyle şey?"

" Farkında değilsin belki ama öyleydi. ...Hiç eniştemi öperek karşıladın mı? Veya öperek işe yolladın mı? Hiç sen istedin diye yatağa gittiniz mi? Hiç kanepede seviştiniz mi? Mutfakta ya da?"

" Daha neler?"

" Neleri yok! Bizim yanımızda hiç öptün mü adamı? Sevgi gösterisinde bulundun mu?"

" Neler saçmalıyorsun sen!"

" İşine gelmeyince saçmalıyoruz değil mi? Bir tek sen haklısın çünkü. Biraz özeleştiri yap, kendini sorgula. Tamam kocan yanlış yaptı ama sen ne yaptın? Senin hataların ne, bunları düşün!"

" Söylüyorsun işte temiz ve titiz bir kadın olmam yüzündenmiş!"

" Of abla! Alınganlığı bırak da, gerçekleri gör biraz. GERÇEKLERLE YÜZLEŞ..."