Vaat ettiğim ikinci yenilik ile karşınızdayım. Artık yaptıklarım etiketi altında sizlerle ürettiğim şeyleri paylaşacağım. El işi yapmaya ne zaman başladım tam olarak hatırlamıyorum. Hatırladığım annem her zaman dantel örer, halam iğne oyası yapar, babaannem ise tülbent kenarı işlerdi. Büyüdükçe bunlara havlu kenarları, yastık başları, yatak dantelleri vs vs eklendi gitti. İlk tığı veya şişi elimize kim verdi ne zaman verdi inanın hatırlamıyorum. Ama babaannem ile yaşlı komşu teyzelerin ipi boyunlarına dolayarak örgü örmeleri, örgü örerken sobanın sıcağından bir süre sonra uyuklayıp hatta küçük küçük horuldamaları hala güzel birer anı olarak sızlatır içimi...
Profesyonel anlamda ise ilk el işimi lisede ev ekonomisi dersinde yaptım. Belki para değildi emeğimin karşısında kazandığım ama ders notu da fena bir ödeme türü sayılmazdı hani.. O derste yaptığım mutfak dolabı için hazırladığım örtüleri ne yaptığımı hatırlamıyorum ama buzdolabı örtüsü ve çanta yanda beğenilerinize sunulur efendim...
Liseden sonra epey bir müddet ara verdim el işine...Üniversitede dersler, iş hayatında müfettişlik derken mümkün olmadı bir şeyler üretmeye vakit ayırmak...Aslında şimdi baktığımda stres atmak için ne güzel bir yolmuş da kullanmamışım diye hayıflanmıyor değilim. Ama oğlumun doğumu ile yeni bir hobi edindim kendime: Puzzle. Şu anda evimizde tam 14 adet puzzle'ımız var ve yapılmayı bekleyen 4 adet daha. Puzzle yapmak da en azından el işi yapmak kadar mükemmel bir uğraş ve onları da sizinle paylaşmayı planlıyorum.
35. yaş günümde ablamdan aldığım hediye tablolar ile ise hayatıma yeni bir sevda katıldı: Etamin...Ve anneme hediye etmek için başladığım tablo ile bir daha hayatımdan çıkaramayacağımı düşündüğüm harika bir uğraşım oldu...Etamin bana uğraşın ötesinde ölmeden önce yapmaya kendime söz verdiğim yepyeni bir hedef de kazandırdı. İnşallah günün birinde bunu da gerçekleştirdiğimi sizlerle paylaşabilirim. 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder